Door: Wendy Borst
Onlangs gebeurde er iets moois bij een zorginstelling. Een jonge verpleegkundige, net afgestudeerd, introduceerde een innovatieve manier om medicatie te beheren: een app die patiënten hielp herinneren aan hun doses. Aanvankelijk stuitte het idee op weerstand van oudere collega’s, gewend aan de traditionele methoden. Maar, na enkele weken van gebruik, merkten ze hoe fouten in medicatie afnamen en patiënten hun behandelingen nauwkeuriger volgden. Dit moment van transformatie binnen het team onderstreepte een cruciale les: de kracht van generatieve samenwerking en het potentieel dat ontstaat wanneer we over onze schaduw springen en openstaan voor nieuwe ideeën, ongeacht de leeftijd.
De kern van de uitdaging
In de huidige zorgomgeving is de werkdruk hoog, wat de integratie van nieuwe, vooral jongere, teamleden bemoeilijkt. De onboarding vaak meer dan nu geboden wordt, waardoor nieuwe collega’s niet optimaal ingewerkt kunnen worden. Dit, in combinatie met de hoge werkdruk, leidt tot een hoge uitstroom. 25% van de nieuwkomers verlaat de sector, terwijl slechts 10% instroomt. Is dit enkel een generatieprobleem, of speelt er iets diepers?
Diagnose en mogelijke oplossingen
De vraag rijst of generatieverschillen de ware wortel van het probleem zijn. Binnen de zorg verschilt de cultuur per branche. Zo lijkt de thuiszorgcultuur meer aan te sluiten bij jongere generaties, terwijl intramurale zorg beter lijkt te passen bij oudere generaties. Het sleutelwoord hier is aanpassingsvermogen: ervoor zorgen dat de werkzaamheden aansluiten bij de behoeften van verschillende generaties. Oplossingen kunnen variëren van financiële prikkels tot investeringen in opleiding en het creëren van een cultuur die ruimte biedt voor professionele groei.
Leiderschapsstrategieën voor eenheid
Het vormen van multidisciplinaire teams die divers zijn in leeftijd en cultuur, is een bewuste keuze die uitdagingen met zich meebrengt. De jongere generatie heeft behoefte aan vrijheid en regelruimte, iets wat haaks kan staan op bestaande procedures. Leiders en teamleden moeten daarom blijven zoeken naar een balans tussen het volgen van protocollen en het bieden van ruimte voor persoonlijke groei en innovatie.
Een cruciale taak voor leiders is dan ook het stimuleren van talentontwikkeling en het aanwakkeren van de intrinsieke motivatie van elk teamlid. Dit betekent het creëren van kaders die ruimte laten voor individuele ontwikkeling en het heroverwegen van uitgeprotocolleerde processen die creativiteit en persoonlijke inbreng beperken.
Cliëntgerichte aanpak
De sleutel tot succes in multidisciplinaire teams ligt in het voortdurend redeneren vanuit wat het beste is voor de cliënt. Dit vraagt om flexibiliteit, openheid voor de wijsheid van oudere generaties en een gezamenlijke inzet om de zorg aantrekkelijk te houden voor iedereen. En dan kom ik op een oproep tot positiviteit.
Het is namelijk van belang om de zorgsector niet alleen te zien als een veld van uitdagingen, maar ook als een domein vol kansen. Door positieve ervaringen te delen en te benadrukken hoe waardevol het is om anderen te helpen, kunnen we een omgeving creëren waarin elke generatie zich thuis voelt en kan bloeien. Het is onze gezamenlijke taak om de zorgsector aantrekkelijk en belangrijk te houden, niet alleen voor onszelf maar ook voor toekomstige generaties zorgprofessionals.
Door deze principes toe te passen, kunnen we generatiekloven niet alleen overbruggen maar ook transformeren tot bruggen van innovatie, eenheid en gezamenlijk succes. Benieuwd hoe dit er bij jouw organisatie uit zou kunnen zien? Neem dan vrijblijvend contact op, ik denk graag mee.